Camilla Sæberg

Camilla Sæberg vinnur með olíu á striga sem sinn helsta listmiðil. Í verkum hennar blandast gjarnan fígúratív form sem með kraftmiklum hreyfingum pensilsins umbreytast í formleysu. Í málverkinu kannar hún tengsl áfalla og sköpunar og þann fagurfræðilega möguleika sem felst í því að breyta áhrifum hins ósagða í áþreifanlega myndbyggingu. Djúp lög málunarferlisins draga fram draumkennda mýkt í viðfangsefnum málverka hennar.

Undirgræðlingarnir
Ekki einu sinni í birtu vorsins
Gætu þeir vaxið uppfyrir skugga trjánna.

Móðir mín kemur úr skóginum.
Hún sagði mér hvernig þau gerðu brauð úr trjáberki á tímum hungurs.

Þau skáru húðina af furutrjám, þurrkuðu það, muldu það og blönduðu því saman við rúgmjöl.
Brauðið kallast Pettuleipä.

Hún sagði mér líka frá dauða í skóginum.
Kýr að drukkna í mýrum
Fólk að drukkna í mýrum

Hún sagði mér frá brjálæðinu og sjúkdómnum
Sjúkdómum og brjálæði fólksins sem lést þar.

Já, ég velti því fyrir mér
Hvort trén
hafi bara viljað fá húðina sína til baka.

Undirgræðlingarnir er ljóðræn myndgerð af fornum tengslum fólks og skógar. Athöfnin að mála verður að tilfinningaviðbragði við hálf-sögðum og hálf-ímynduðum sögum sem í gegnum áfallasögu ættarinnar ásækja samtímann.

Camilla Sæberg works with painting with oil on canvas as her main medium. In her work,
figuration blends into amorphous forms, guided by the rhythm of gestural brushstrokes. Through painting, she studies the connections between trauma and creativity and the aesthetic potential in transforming the effects of the unspoken into tangible compositions. The subjects in her paintings emerge through dreamlike softness, gradually coming into being through the visceral process of painting.

The Undergrowthlings
Not even by the light of spring Could outgrow the shadow of trees.

My mother comes from the forest.
She told me how in times of hunger they made bread from the bark of trees.
They cut off the skin of pines, dried it, ground it and mixed it with rye flour.
The bread is called Pettuleipä.

She also told me about death in the forest.
Cows drowning in swamps People drowning in swamps
She told me about the madness and disease
Disease and madness
of the people who died there.

Well I wonder
If the trees
just wanted their skin back.

Undergrowthlings is a poetic visualisation of the ancient relationship between people and the forest. The act of painting becomes a symptomatic response to traumatic genealogies, of histories half-told and half-imagined haunting the present.