Galadriel González Romero

Galadriel González Romero er mannvera sem notar list, rannsóknir, þjóðsögur og jarðartengdar-rannsóknir til þess að kanna tengsl manna og vistkerfa á tímum loftslagshamfara. Með því að bjóða öðrum verum úr vistkerfi sínu til samstarfs, þá búa þau til list sem á rætur í jörðinni er listin sprettur úr, en talar einnig inn í víðara samhengi þess lífs sem umlykur hana. Jafnframt leggur hún, þ.e. listin, til leiðir til þróunar á sjálfbærum fjölveru tengslum, veruleika okkar eftir heimsendi.


A Portal to the End of the World er sýningaröð í þremur hlutum þar sem ég safna, í samvinnu við jarðveg, fræ, huldufólk, völvu, jarðeðlisfræðing og grasafræðinga, jarðvegi úr Lystigarði Akureyrar. Ég aðstoða jarðveginn við að ferðast í tíma, til fortíðar hans og framtíðar með því að hita hann í 29,4°C yfir lengri tíma. Þessi hiti er hæsta mælda hitastigið á Akureyri í gegnum tíðina en mun samkvæmt veðurspám verða dæmigert hámark að sumarlagi í kringum árið 2300.

Athuganir á þessu tímaferðalagi jarðvegsins í hitakassa og rannsóknir á áhrifum hlýnunar á íslenska túndru og graslendi gerði mér kleift að tileinka mér tímabundið hlutverk völvunnar í Völuspá — sögu Íslands um heimsenda, sem rituð er á 10. öld — og að móta fjóra samtengda ljóðkafla tengda ákveðnum stað í Lystigarðinum á Akureyri. Í öðrum kafla þessa verkefnis, sem sýndur er á þessari sýningu, er þessi nýi heimsendaspádómur kveðinn upp. Við berum vitni að sáðkorni nýrrar sögu sem mun verða plantað inn í þjóðsögu staðarins.

Þegar ég skila jarðveginum aftur á upprunalegan stað hans í lystigarðinum, þá mun ég jafnframt gróðursetja lárviðarfræ – plöntu er ég valdi í samvinnu við huldukonu sem heitir Pía. Þetta fræ vex ekki í því loftslagi sem ríkir á Íslandi í dag en hlýnun jarðar mun gera því kleift að vaxa í garðinum og þá mun það bera vitni um að óafturkræfar loftslagsbreytingar hafi átt sér stað á Akureyri. Jarðvegur og fræ munu sameinast í véfrétt sem boðar loftslagsáhrifin og heimsendi.

Galadriel González Romero is a human using art, research, speculative folklore, and ground- responsive investigation to explore relationships between humans and their ecosystems in an era of climate catastrophe. By inviting other beings from their ecosystem as collaborators, they make art that is rooted in the ground it emerges from, but also speaks to the broader context of life around it and proposes ways in which to develop sustainable multi- being interdependent relationships in our post- apocalyptic reality.

A Portal to the End of the World is a three chapter exhibition series where—in collaboration with soil, a seed, a hidden person, a völva, a soil scientist, and botanists—I gathered soil from the Akureyri Botanical Garden and assisted it to time travel to its past and future by heating it up to 29,4°C for a prolonged period of time. This is historically Akureyri’s highest temperature, and, according to climate predictions, will become a typical daily maximum in the summertime around the year 2300.

Observation of the soil’s journey in an incubator, and research into the effects of global warming on Icelandic tundra and grassland landscapes, allowed me to temporarily adopt the role of the völva (seer) in Völuspá—Iceland’s own tale of the apocalypse, dating back to the 10th century—and formulate four parallel stanzas: a prophecy relating to this specific spot in the Akureyri Botanical Garden. During this project’s second chapter, presented in this exhibition, this new apocalyptic prophecy is uttered. We witness the seed of a new story that will soon be planted into the local folklore.

When I return the soil to its original spot in the botanical garden, I will plant in it a Laurus nobilis seed—a plant I selected in collaboration with a Hidden woman named Pía. This seed doesn’t grow in Iceland’s current climate, but when global warming causes it to sprout in the garden, it will signal an irreversible change in the climate of Akureyri. Together, soil and seed will become an oracle-portal to gather collective urgency and announce the climate apocalypse.

The world is ending.
Below,a seed splits open,
roots grow intothe ground.

Triumphant, a sprout stretches towards the sun.
Soil
remembers,
a dandelion withers; a worm
burrows away from the hot surface.
The moss stays the same.

Grass grows longer and
spreads further.
The seed becomes tree: a messenger.

Soil
remembers,
grass will grow far.

The tree will become tall: a witness
a shelter from the scorching sun.
Plants, worms, humans, mushrooms, moss, elves, and soil.

Gather around.

A new world begins.